Uszkodzenia Pierścienia Rotatorów
Często przyczyna bólów barku u osób dorosłych, pierścień rotatorów jest tworzony przez 4 mięśnie i ich ścięgna; tworzą one zespół łączący łopatką z kością ramienną; odpowiedzialne są za unoszenie ramienia i ruchy obrotowe, uszkodzenia najczęściej dotyczą mięśnia nadgrzebieniowego;
Przyczyna schorzenia
- dotyczy przede wszystkim ludzi powyżej 40 roku życia;
- główną przyczyną uszkodzenia są zmiany zwyrodnieniowe ścięgien barku (pierścienia rotatorów), często przebieg uszkodzenia jest przewlekły, początkowo może przebiegać nawet bez istotnych dolegliwości, uszkodzenie może nastąpić po urazie;
- uszkodzenie może wystąpić po ostrym urazie (upadek, dźwignięcie ciężaru) lub w wyniku powtarzalnych czynności i pracy z uniesionym do góry ramieniem, może też pojawić się bez uchwytnej przyczyny;
- często dotyczy osób pracujących z uniesionymi ramionami (np. malarze, murarze) lub sportowców (pływacy, tenisiści); ale może pojawić się u osób nie obciążonych tymi czynnikami.
Objawy:
- bóle barku mogą pojawić się nagle (np. po dźwignięciu ciężaru lub skreceniu ramienia) lub nasilać się stopniowo;
- bóle mogą występować przy wykonywaniu niektórych czynności, zwłaszcza przy uniesieniu ramienia do góry, np. sięganie na wysoką półkę, praca z rękami uniesionymi; dolegliwości mogą również występować nocą i zakłócać sen;
- bólom często towarzyszy osłabienie siły ramienia lub ograniczenie ruchu;
- występują czasami trzeszczenia i przeskakiwanie w barku.
Rozpoznanie
Rozpoznanie uszkodzenia jest na podstawie badania lekarskiego, badania radiologicznego oraz badania USG lub rezonansu magnetycznego (MR);
- badanie radiologiczne w większości przypadków nie wykazuje zmian, ale może być konieczne dla wykluczenia innych uszkodzeń (uszkodzenia kości, zmian zwyrodnieniowych);
- badanie USG lub MR może uwidocznić uszkodzenie ścięgna, ocenić czy jest to uszkodzenie częściowe czy całkowite oraz podać lokalizację leczenia;
U części chorych leczenie nieoperacyjne może przynieść ulgę; obejmuje odciążenie ramienia, modyfikację czynności życiowych i pracy, program rehabilitacji, leki przeciwbólowe i przeciw zapalne, leczenie to jest zalecane przy umiarkowanych dolegliwościach i niewielkich uszkodzeniach;
Leczenie operacyjne- może być wskazane zwłaszcza jeżeli mamy do czynienia z uszkodzeniem ostrym, silnymi dolegliwościami bólowymi oraz gdy leczenie nieoperacyjne nie przynosi poprawy; Jest kilka opcji leczenia operacyjnego stosowanych: artroskopia, technika otwarta oraz tzw. "mini-open". Wybór opcji zależy m.in. od stopnia i rodzaju uszkodzenia;
Celem operacji jest naprawa uszkodzonych ścięgnie lub zmniejszenie ich ubytku.
Artroskopia barku
Po operacji stosowane jest częściowe unieruchomienie (orteza) konieczne dla gojenia ścięgien; orteza umożliwia wykonywanie czynności życia codziennego oraz wstępnej rehabilitacji;
Po około 4 tygodni wprowadzany jest intensywny program rehabilitacji pod opieką fizjoterapeuty, program ten jest konieczny dla osiągnięcia dobrych wyników.
Powrót do poprzedniej strony