PROROCTWO KRÓLOWEJ JADWIGI

(Ze śpiewów historycznych)

Posłuchajcie ludkowie,
Zaledwie czas świtania,
Po zamku już ugania
Jagiełło,
Skirgiełło
(skąd im się to wzięłło?)
- Krzyżackiej dość intrygi!
Król woła do Jadwigi:
„Jadwisia,
Daj pysia,
Wielka wojna dzisia!”

Rzecze w te słowa
Słodka królowa:
„Mój miły Władku,
Masz w bród dostatku,
Po cóż ci diabli
Nadstawiać szabli?
Jeszcze, broń Boże,
Kto w łeb dać może!”

Ofuknie ją Jagiełło:
„Ja wiekopomne dzieło
Sposobię,
I zrobię,
Wyperswaduj sobie!
Zrozumże, moja śliczna,
Że misja historyczna,
To karta
Niestarta,
Paru guzów warta!”

Chytrze królowa
Śmieje się w głos:
„Różne siupryzy chowa
Kapryśny los ...
Już ja od urodzenia
Mam dar jasnowidzenia
I do społecznych kwestii
mam bajeczny nos ...

„Dwie silne pięści
Pan Bóg ci dał,
Niech ci się, Władku, szczęści
Na  p o l a c h  c h w a ł ...
Dziś górą ciężka łapa,
Lecz kiedyś, straszna klapa,
Ach, kiedyś lada chłystek
będzie z was się śmiał”

„Już światło bucha,
Nowego ducha
Świta zaranie,
Nic nie zostanie
Z militaryzmu
Oprócz komizmu,
A z tej wielkości
Spróchniałe kości ...

Inne ja wolę
Działania pole,
Inna potęga
Wieczności sięga
I nie wygasa:
A nią jest PRASA!
Bez jej ochrony
Chwieją się trony ...”

Nie słucha - dosiadł konia,
W grunwaldzkie pędzi błonia
Na znoje
I boje,
Tępić wrogi swój ...
Ona nie bita w ciemię,
Zakłada Akademie,
Stypendia,
Kompendia,
Różne inne endia.

Powstają bursy,
Przeróżne kursy,
Literaturę
Dźwiga się w górę;
Goły poeta
Dostał kotleta,
Piszą chłopczyki
Panegiryki ...

Skryby zgłodniałe
Pieją jej chwałę,
Przy kuflu piwa
Krzyczą: Evviva!”
„Cóż to za dama!”
Huczy reklama,
Na święty zydel
Sadza ją Rydel ...

O, Ty wielka królowo,
Prorocze twoje słowo
Z niemałą
Twą chwałą
Faktem dziś się stało;
Bo nikt w dzisiejszym czasie
Bez stosuneczków w prasie,
- To, panie,
Gadanie -
Świętym nie zostanie ...

Pisane w r. 1907