Pożegnanie
8 listopada 2008 roku zmarł Mieczysław F. Rakowski, przez ostatnie 19 lat redaktor naczelny „Dziś”, wybitny publicysta, polityk, który ma swoje trwałe miejsce w historii Polski. Należał do pokolenia, które musiało stawić czoła wielu dramatycznym wydarzeniom. Przeżył dany mu czas godnie i uczciwie. Nie ulegał koniunkturze, twardo stał przy swoich racjach. Znacząco wpłynął na losy Rzeczypospolitej, a także - poprzez oddziaływanie osobiste i ideowe - na losy wielu ludzi, wielu z nas.
Wiemy jaki był Mietek: wrażliwy, inteligentny, bezpośredni, z poczuciem subtelnego humoru. Parę tygodni przed śmiercią powiadał: „cóż po mnie pozostanie? Sterty zapisanego papieru”. Te „sterty papieru” to wiele książek, to „Dzienniki polityczne 1958-1990” - unikalna, dziesięciotomowa kronika Polski Ludowej i „Dziś”, miesięcznik, który przez dziewiętnaście lat zdobył sobie trwałe uznanie pośród elit intelektualnych. Myślimy, że ten „papierowy” pomnik Mietka będzie trwalszy i bardziej godny szacunku, niż wiele pomników z marmuru.
Śmierć - choć powszechna, oczywista i konieczna - zawsze zaskakuje; jawi się jako nieoczekiwana i przedwczesna. Tak właśnie jest teraz. Mamy poczucie, ze Mietek wiele mógłby jeszcze dokonać, wzbogacić pejzaż umysłowy lewicy, realizować perspektywiczne pomysły, których zawsze miał zbyt wiele. Zbyt wiele, jak na jedno życie.
Odszedł nasz szef, nasz przyjaciel.
Cześć Jego pamięci!